υπευθυντηρία

η / ὑπευθυντηρία, ΝΑ

(αρχαιολ.-αρχιτ.) το μέρος οικοδομήματος πάνω στο οποίο στηρίζεται η ευθυντηρία, κρηπίδωμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + εὐθυντηρία «επίστρωμα στο οποίο στηρίζεται η κρηπίδα αρχαίου ναού»].